Gisteren vroeg in de middag fietste ik naar de Bakker. De wekelijkse 5 halen 4 betalen actie brengt me wekelijks daar. Onderweg kwam de gedachte voorbij of er nog wel brood zou zijn. Ik moest er innerlijk om lachen.
Bij de bakker aangekomen, begroet ik de verkoopster die me met grote ogen aankijkt.
“Jij bent niet bang?” vraagt ze. Ik vermoed dat ik haar met net zulke grote ogen aankijk na haar vraag.
Ik vraag in welke realiteit zij leefde vandaag. Blijkbaar stond er al een uur voordat de bakkerij open ging een rij mensen voor de deur. Er werden bestellingen van wel 15 broden gedaan per persoon. Mensen spraken er over dat het oorlog was.
De oorlog zit in ons systeem. Of we hem zelf meegemaakt hebben of niet, onze ouders, grootouders of overgrootouders kennen die periode wel. Onverwerkte zaken en trauma’s uit die periode worden onbewust doorgegeven.
Schaartse, tekorten, overleven……die thema’s worden juist nu in ons aangeraakt.
De oerwetten van de sterkste (misschien in dit geval de meest draagkrachtige) overleeft treden in werking. Waar er vroeger gevochten werd op leven en dood, gaat het er nu om wie het meeste toiletpapier kan kopen en voedsel in kan slaan.
En dat terwijl we leven in een wereld van overvloed.
Vandaag nodig ik je uit tot introspectie.
Een activiteit waarbij je de eigen gedachten, gevoelens en herinneringen tot onderwerp van overdenking maakt. Het doorgronden en herkennen van jouw processen die bewust en onbewust plaatsvinden binnen jouw eigen geest.
Hoe dan? Stel jezelf de volgende vragen:
- Wat in jou wordt geraakt?
- Welke gedachten, gevoelens en emoties heb jij hier bij?
- Kun je bij jezelf blijven of word je meegenomen door wat anderen denken, voelen en uiten?
- Op welke manier heeft de oorlog of schaarste een rol gespeeld in jouw familiesysteem?
- Ben je daar misschien onbewust loyaal aan?
Als je jezelf deze vragen stelt en waarneemt hoe je lichaam hierop reageert en wat je in je lichaam waarneemt.
Deze periode vraagt om te kunnen zijn met het niet weten en het accepteren van wat er is.
Ondertussen geniet ik van de extra tijd met ons gezin, het zonnetje wat heerlijk begint te schijnen, de nieuwe dingen waarin ik uitgedaagd word met mijn bedrijf om financieel overeind te kunnen blijven en ook de blikuitwisseling met de mensen die ik tegenkom op straat. Normaliter racen we elkaar allemaal voorbij, verdwenen in onze eigen gedachtenwereld.
Niet eerder werd er op straat zoveel en intens contact uitgewisseld door de ogen.
Over verbinding gesproken.
