Hoe bewust ben jij je van in hoeveel en welke subsystemen jij deel uit maakt?
En wat dat eigenlijk betekent voor jou?
Afgelopen week heb ik me uitgeschreven bij het voor mij gekozen systeem de katholieke kerk.
Als kind had ik er een enorme weerstand tegen omdat veel uitgangspunten van de kerk mij tegenstonden. Daarnaast heb ik in vele latere jaren ervaren hoeveel invloed de kerk op mijn familie en onbewust ook op mij heeft gehad.
En dat werkte vaak niet in mijn voordeel.
Ik ging dan ook sinds mijn veertiende, zodra de verplichting er af ging van mijn ouders, niet meer naar de kerk.
Maar heb ook nooit verder nagedacht en nagevoeld wat het lidmaatschap van deze club met mij deed.
Ik voel nog meer autonoom zijn voor mij betekent dat ik ook bewust mag en dien te kiezen waar ik wel en waar ik niet bij wil horen. En de rooms-katholieke kerk met haar normen, waarden en voorwaarden is niet een groep die mij past of staat waar ik voor sta.
Uitschrijven was dus mijn conclusie en actie. En nogal sta ik er helemaal achter dat ik deze groep verlaat, voel ik ergens een knoopje in mijn maag. Want ook met deze stap ben ik disloyaal aan mijn familiesysteem waar de kerk ik het verleden een grote rol speelde en stempel drukte.
Ik ben heel benieuwd wat ik voel en ervaar als ik werkelijk uitgeschreven ben. Als aan mijn lidmaatschap een einde is gekomen.
Het zet je aan het denken hoe dit zich uit op andere vlakken.
Met enige regelmaat krijg ik de vraag of mensen accreditatie punten krijgen of in een register opgenomen kunnen worden als ze mijn jaaropleiding Familieopstellingen volgen. Het antwoord wat daarop volgt is simpel: nee.
Ik ben niet toegetreden tot het subsysteem van de vele beroepsverenigingen voor coaches en trainers. Waarom niet?
Omdat het mij niet past. De reden voor mij om er wél deel aan te nemen zouden voortkomen vanuit angst (om niet goed genoeg te zijn, of om niet voldoende klanten te krijgen).
De prijs die ik moet betalen (me voegen naar hun regels, waarden, normen en criteria) om hun kwaliteitslabel te dragen is voor mij te hoog.
Ik geloof er namelijk niet dat daarmee de kwaliteit van mijn werk gewaarborgd is. Daarbij vind ik het aan de klant om te beoordelen wat goed voor hem is of niet?
En ik acht mezelf meer dan voldoende integer ben in staat om mijn kwaliteit, leren en groei te waarborgen.
Het is dus constant zoeken naar de balans welk deel van je identiteit je waaraan wilt ontlenen, wat je daarvoor krijgt en welke prijs je daarvoor betaalt.
Zoals het met alle gekozen systemen is natuurlijk.
En voor iedereen kan dat anders zijn en iedereen is volkomen vrij om daar zijn eigen keuzes in te maken.
Hoe senang voel jij je in de subsystemen waar je deel van uitmaakt?
De keuze is aan jou om te blijven of te gaan.
Behalve in je familiesysteem natuurlijk. Hoe je je daar ook voelt, wat daar ook gebeurt, dat lidmaatschap is voor het leven en gaat zelfs verder als je gestorven bent.
En daarin de juiste plek innemen, de binding ontstijgen, jezelf verbinden en de balans houden, dat is precies waar het om gaat ❤️
